İNSAN DENEN !

   Şeyh Galip asagidaki mısraları 1780 li yıllarda 23 yaşında yazmış.Insanligin pesinde koştuğu var oluşu ne güzel anlamlandirmis...

Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen
Mürdüm-i dide-i ekvan olan ademsin sen


Kendine iyi bak ki alemin özüsün sen
Yaratılmışların göz bebeği olan insansın sen

Koçluk mesleğine ilgi duymam kendimle ilgilenmeye,var oluşumu,değerlerimi düşünmem, sorgulamamla başladı.Egitimde verilen kitabin başlarındaki su cümle beni benden aldi ve koclugu daha da çok sevmeme neden oldu." Koc, iliskisinde kendini hizmet alan kisiden daha ust seviyede,hizmeti alanı da kendine ihtiyacı olan biri olarak görmez.Musteri/öğrenci tam ve bütün kabul edilir.Ihtiyaci olan cevaplar onda mevcuttur ve gerekli potansiyel onda zaten vardir.Bu bile dini terminolojide nefs, modernitede ego denen dusmanimizi accayip terbiye etmiyor mu?Bugunlerde şu düşünceler çok ziyaret ediyor...Bazen aşırı hayret yaşıyorum,başım dönüyor.Koskaca alemde minnacık varlıklarız.Ama o alemin de özüyüz.Ne büyük şeref! Ne garip varliklariz.Başka bir canlı yok bu kadar kompleks düşünen,fikir üreten.Her canlı bize hizmet ediyor ve vazifede zerrece kusur etmiyorlar.Aklima bir kutsi hadis geldi bu noktada ve bence ben artik susayım: "Ey insanoğlu,benim için yarattığım seni, senin için yarattığım eşya seviyesine indirme"...



Instagram @ogrencikocuesraduyar

.