İNSAN DENEN !

Şeyh Galip asagidaki mısraları 1780 li yıllarda 23 yaşında yazmış.Insanligin pesinde koştuğu var oluşu ne güzel anlamlandirmis... Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen Mürdüm-i dide-i ekvan olan ademsin sen Kendine iyi bak ki alemin özüsün sen Yaratılmışların göz bebeği olan insansın sen Koçluk mesleğine ilgi duymam kendimle ilgilenmeye,var oluşumu,değerlerimi düşünmem, sorgulamamla başladı.Egitimde verilen kitabin başlarındaki su cümle beni benden aldi ve koclugu daha da çok sevmeme neden oldu." Koc, iliskisinde kendini hizmet alan kisiden daha ust seviyede,hizmeti alanı da kendine ihtiyacı olan biri olarak görmez.Musteri/öğrenci tam ve bütün kabul edilir.Ihtiyaci olan cevaplar onda mevcuttur ve gerekli potansiyel onda zaten vardir.Bu bile dini terminolojide nefs, modernitede ego denen dusmanimizi accayip terbiye etmiyor mu?Bugunlerde şu düşünceler çok ziyaret ediyor...Bazen aşırı hayret yaşıyorum,başım dönüyor.Koskaca alemde minnacık varlıklarız.Ama o alem...